Lise zamanlarında okuduğum bir kitap vardı. Marıo Puzo’nun bir romanı. “Aptallar Erken Ölür“. O dönem ard arda Baba, Sicilyalı gibi Mario Puzo eserlerine sardığım için zaten sıradaydı bu kitap. Ancak itiraf etmeliyim ki kitabın ismi çok çekiciydi. Ben bu ismi bir kural olarak benimseyerek en büyük hatayı yaptım sanırım. Meğerse “Aptallar Erken Ölmüyormuş“.
Dünya tarihi boyunca türlerin devamını sağlayan sistem, “insanlık” için artık çalışmıyor. Ya biz bu mekanizmayı yanlış anladık ya da yok olması gerekenler listesine dahil olduk ama hala iyimseriz.
Teorik olarak aptalların yok olması ve yeni nesillerin kalitesinin artması adına beyni daha iyi çalışanların hayatta kalması gerekiyordu. Gidişat tam tersini gösteriyor.
Dünyayı yaşanmaz kılanların dünyada yaşamaya devam etmesi, hatta hızla çoğalması buna karşın barıştan ve sevgiden yana olanların öldürülmesi, dengeyi ciddi oranda bozuyor.
Körler ülkesinde, görenler sakat muamelesi görür denir ya, aptallar da beynini kullananları tehdit olarak görüyor. Üniversite dekanı, eğitimin ülkeyi karanlığa götürdüğünü, Cumhurbaşkanı okumuşların vatan haini olduğunu haykırıyor. Bu gidişle yakında sürek avları düzenleyip buldukları her zekiyi ehlileştirmeye kalkarlarsa şaşırmam. Ehlileşmeyenleri öldürmek de kesin alternatiflerin arasındadır tahminimce.
İşi çok sıkı tuttular aslında. Çocuk yaşta yakaladıkları zekileri okullarda körelttiler, sınavlara sokarak pasifize ettiler, din diye zırvalar anlattılar (ki orjinali ile hiç ilgisi yoktu). Hala ehlileşmeyenler biraz büyüdüklerinde para ile, mevki ile ehlileştrildi. Bunlarla da uslanmayanlar zaten ya kaçtı ya da biryerlere kapatıldı.
Sonraki yüzyıl korkarım APTALLARIN yüzyılı olacak.
