Her ne olursa olsun bir fikre beton sağlamlığında tutunmak kadar tehlikelisi yok. Hiçbirşeyin doğruluğu mutlak değil. Hatta doğruluğun mutlak olmadığı bile mutlak bir doğru değil.
Hani dünya düzdü? Yuvarlak dedi diye adamı öldüren insanlar sadece doğru da olsa yeni bir fikre karşı savaşıyorlardı. Sevmiyor insanoğlu yeni fikirleri. Eskisine sıkı sıkıya tutunmak daha çok hoşuna gidiyor. Acaba neden ?
Bence düşünmeyi sevmiyor insanlar. Her ne kadar bu bize verilmiş bir ödülse de ölesiye kaçıyoruz bu ödülden. Ha tabi düşünmek düşünen için ödül, düşünmeyi sevmeyene ceza bile sayılabilir.
Bir bakar mısınız etrafa. ne çok övünür değil mi insanlar inandıkları dinle. Ölesiye savunur hatta ölür, öldürürler bu uğurda. Aslanlar gibi tartışır, bir sürü fikir ileri sürer, bir sürü fikre inanırlar. Sizce kaç tanesi o ölesiye inandıkları dinin tek kitabını okumuştur ve anlamıştır?
Öleceksin ama ne uğruna öldüğünü bile okumayacaksın. Ne acayip bir organizma şu insanoğlu. Bundaki tezatı bile görmüyorlar. Sağdan soldan duydukları yetiyor. Hiç merak etmiyorlar. Hatta duydukları arasında açık çelişki olduğunu biliyor ama çelişkili cümleyi söyleyen “Evet çelişkili ama düşünme bunu.. Günah… Böyle kabul edeceksin” diyor ve “Haa tamam öyleyse” deyip kabul ediyorlar.
Bir yerde bir acayiplik var.
Yok mu ?
