Tırtılın yürüyüşünü bilir misiniz ? Önce ileri atılıp dümdüz olur sonra vücudunun arka tarafını kendine çeker. Yani bir adımda upuzun dümdüz uzanmıştır, diğer adımda büzüşüp küçücük yer kaplar zeminde.
Trafikteki dur kalkların yoğun olduğu dönemlere, trafik durunca bütün arabalar birbirlerine yaklaşırlar, araları kapanır sonra en baştaki hareket edince hepsi aynı anda hareket edemediğinden aynı tırtıl gibi yavaşça açılır. Bu duruma tırtıl etkisi denir.
Tırtıl etkisi böyle işlere harcanmayacak kadar güzel bir tanım bana kalırsa. Hayatın ta kendisine tırtıl etkisi denmeli.
Son zamanlarda o kadar çok şey öğrendim ki, birbirinden farklı onlarca konuda. Üniversitede öğrendiğimin belki 10 katı. Ama bu arada bulduğum eski günlüğüm sayesinde birbaşka gerçekle yüzleştim. Son derece güçlü olduğuna inandığım hafızamdan bir sürü anının silinip gittiğini farkettim. Yani yeni giren binlerce bilgi ile uzarken eski bilgileri kayberderek büzüşüyormuşum. Bildiğin tırtıl etkisi yaşıyormuşum meğer.
Zaman içinde bazen birşeylerin olmasını beklerken büzüşüp büzüşüp, sonra aniden herşeyin çözülmesiyle birden uzarız ya hani. İşte her uzamanın ardından, bir müddet durup, bekleme evresine geçilmesiyle tırtıl etkisi yine kendini gösterir.
Hayat bir yolculuk ve biz tırtıllar üzerinde ilerleriz yavaş yavaş.
Bir gün kelebek olma hayaliyle…