İçinden geldiği gibi yaşayamaz insan. Hep bir hesap kitap içindedir. Onu kırarmıyım, bunu gücendirirmiyim, param yeter mi, benzinim biter mi, yeteri kadar zamanımvar mı, istediğim sorudan başlayabilir miyim ile geçer hayat. Yaşadıkça öğrenir, yaşlandıkça ünvan alırız. Ve en sonunda bir gün “Hayat Mühendisi” oluruz.
Ancak hiç bir hesap statik değildir. Her tarafı oynak bir dansözdür hayat. Parayı göbeğine yapıştıracakken dönüverir, birden kendini bir göte bakarken buluverirsin.
Bu yüzden hesapsız yaşayanlara hayranım işte. Hayatın patronudur onlar. Sen hesaplarsın onlar kazanır.
Şimdi kadeh kaldıracağım ama yanlış birşey yapmam umarım.
Şerefine patron…
