Hayat önüme ne zaman engel koysa, önünde durup, aşma planı yaparken etmek istediğim küfürleri içime attım. Hayat bu ne de olsa… Şimdi papaz olmayalım, ters düşmeyelim dedim. Gülümsedim, ya sabır dedim ve içimden pırıl pırıl bir küfür geçirdim engele de, hayata da.
Her seferinde aştım engelleri. Hiç bahane bulmadım, sadece küçük bir tortu gibi küfürü kaldı içimde. Her küfürü boncuk yapıp biriktirdim. Özenle uzun bir ipe dizdim. Unutmadım hiç birini. O boncukları tespih gibi çektim kimi zaman. Her birinde eski bir engeli hatırlayarak.
Sonlara doğru, ip mi bitti, boncuklar mı ağırlaştı bilmiyorum ama tespih sanki dağılacakmış gibi geliyor bana. Elimin altında zayıflıyor taneler. Dostlar o ip koparsa etrafta olmayın. üstüne basarsınız, kayıp düşersiniz, bir yerinize geliverir diye korkuyorum. Sanırım her yer pırıl pırıl, irili ufaklı küfüre bulanacak. Aman dikkat.
